Ekonomi ikilemlerin,çıkmazların ama en sonunda mutlaka çözümlerin olduğu bir bilim dalıdır,şahsen sosyal bir daldan çok bir pozitif bilim dalı olarak düşünürüm ve öyle değerlendiririm.Eğilemez, bükülemez doğruların olduğu,kurallara dayanan ama ilerlemekten hiçbir zaman geri kalmayan, her daim tezler ve antitezlerle dolu bir alandır.En sevdiğim yanı da her ne kadar popülist söylemlerle dolu bir dünyada yaşasak da daima eğrisi doğrusuna gelir,hatta bazen ekonomistleri de şaşırtır,o yüzden mütemadiyen alay konusu olurlar ve daha önce yaptıkları öngörülerin niye gerçekleşmediğini açıklarlar.Tabi burada serbest piyasa ekonomisi denilen olgunun önemli bir rolü olsa da ilk yazımda sizi çok terimsel anlamda boğmadan küçük bir giriş yapacağım zaten özellikle son aylarda en alakasız insanlarımız bile finansal okuryazarlığını ilerletti,terimsel anlamda da bilgi dağarcığımızı baya bir genişlettik.(bkz swap)

Öncelikle beni buraya davet eden dostuma @teknodozz‘a teşekkürlerimi sunuyorum, hobisini ve tutkusunu bizimle de paylaştı,şahsen benim de bildiklerimi yazmakla yazmamak arasındaki ikilemimi ayrıca da çözmüş oldu.

Başlığa yazdığım gibi ülke ekonomisi olarak da ikilemler ve çıkmazların olduğu bir dönemdeyiz.Bana göre derslere konu olup özel mesailer ayrılacak kendimize has bir ekonomik buhran içindeyiz,tarihe bakarsanız her krizin ayrı hikayesi vardır ama bizim içinde bulunduğumuz geride bırakılan her krizden biraz birşeylerin bulunduğu,bir tarafı düzeltsen öteki taraftan patlak verdiğin son zamanlarda ki popüler tabirle ‘Türk tipi kriz’.Daron Acemoglu’nun meşhur ‘Ulusların Düşüşü’ kitabı için çok güzel bir örnek teşkil etmeye devam ediyoruz hiçbir aşamayı atlamadan hem de.Yine dönüp dolaşıp kanıksanmış,doğru olduğu kabul edilmiş iki ünlü ekonomistin varsayımlarına geliyoruz.Biri aslında doğanın da kanunu iniş-çıkışlara rağmen denge noktası bir şekilde bulunur her ne kadar uzak olsak da o noktaya şu anlık,Adam Smith’in ünlü sözünde bahsettiği gibi ‘dibi görmeden çıkmak’ çok zor.Görüşmek üzere…